Emil Michel Cioran [1911 - 1995] |
François Bondy: Bükreş'te o dönemde estetik okumaya karar vermiş çok kişi var mıydı?
Cioran: Binlerce. Devlet çabucak bir aydın tabakası oluşturmak istiyordu, Bükreş'te elli bin üniversite öğrencisi vardı. Diplomalarıyla köylere dönüyor, ellerini hiçbir şeyle kirletmek istemiyor ve can sıkıntısıyla ümitsizliğe gömülüyorlardı. Muazzam Rumen can sıkıntısı, çok kötü bir Çehov gibiydi. Almanlardan başka, Lev Şestov gibi Rus maneviyatçılarını okuyordum. Ya Transilvanya? Burada yaşayanların hepsi, hâlâ imparatorluk monarşisinin âlemindeydiler, bu bugün bile unutulmamıştır, hem bu tarafta, hem yugoslavya'da. İmparator Franz-Jozef'ten heyecanla bahseden komünistler bile gördüm. Babam papazdı - Macar Transilvanyası'ndaki Rumen aydınların önünde başka bir meslek olanağı pek yoktu. Papaz çocuğu olan Rumen aydını sayısının ne kadar fazla olduğunu bugün de görebilirsiniz. Annem ve babam bir süre Macar ilkokullarına gitmişlerdi ve bazen aralarında Macarca konuştukları olurdu. Savaş sırasında Rumen oldukları için yerleri değiştirildi; babam Sopron'a [Odenburg], annem Cluj'a [Klausenbur] gönderildi. Babam önce Karpatlar'da bir kiliseye papaz oldu, sonra da Hermannstadt papazı oldu.
Emil M. Cioran | Ezeli Mağlup | Yaratılış ve Günah, Bir ve Aynı Şeydir | Sayfa 10
0 yorum:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.